3-0'dan sonra Ali Sami Yen'de ilk maçtaki gibi gene erken gol yiyerek başlamak (üstelik ofsayt) sinir bozucuydu. Kötü bir ilk yarı sonrası son 45 dakikada ne olabilirdi acaba?
İşte Galatasaray neler olabileceğini gösterdi ve yaşattı. İlk maçta kötü performans göstererek oyundan çıkan Sneijder'in gene ilk maçta çok net bir pozisyondan yararlanamayan Eboue'ye asisti ve Eboue'nin mükemmel golü ile silkelenip kendimize geldik. Ondan sorası ise hem oyun, hem tribün anlamında efsane diye adlandırabileceğimiz bir şeydi. Sneijder'in kaçırdığına inanamadığımız pozisyonu sonrası Sabri'nin pası ile mükemmel kontrolü ve golü ile 2-1 öne geçtik. Daha ikinci gole sevinirken Drogba'nın kalite kokan golü ile 3'ü bulup ulan n'oluyor? diye demeye başladık.
Bu noktada akıllara ilk maç geliyor ki gelmemesi mümkün değil. İlk maçta verilmeyen 2 penaltı, kaçan pozisyonlar... İlk maçın 3-1 bittiğini varsayarsak, 15 dakikada Real Madrid'e 3 gol atan Galatasaray'ın rövanşta 72'de durumu 3-1'e getirip toplamda durumu eşitlediğinde kalan dakikalarda neler yapabileceğini düşünmek bile tüyleri diken diken ediyor.
Maç 3-2 sona erse de bu heyecanı yaşamak, Real Madrid'e bu sezon Şampiyonlar Ligi'nde 3 gol atan ilk takım olmak, Mourinho'ya korktuk diyetebilmek, Madrid'i kendi sahasına hapsetmek, ve çok daha fazlası. 12 sene öncede aynı şekilde Şampiyonlar Ligi çeyrek finalinde Madrid'deki maç 3-0 bitmiş, İstanbul'daki maçta Real Madrid ilk yarıyı önde kapatmış, Galatasaray ikinci yarı maçı çevirmiş ve maç 3-2 bitmişti.
Maç sonu tribünlerde açılan pankartta yazdığı gibi; ''Şampiyonluk şarkısı böyle yarım kalmayacak O kupa bir gün ellerinizde kalkacak''
Her şey için teşekkürler Galatasaray. Ulan Gaassaray...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder